Επιστολή Αγιορειτών εις τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλον, διά το Συνέδριον του Π.Σ.Ε. και την κηδείαν του Πάπα
Καρυαί τη 3η/16η Μαΐου 2005
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Φ. 2/5α/537
Μακαριώτατον
Αρχιεπίσκοπον Αθηνών
και πάσης Ελλάδος
Κύριον κον Χριστόδουλον
Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιωάννου Γενναδίου 14
115 21 Αθήνας
Την Υμετέραν Μακαριότητα και τους περί Υμάς Σεβασμίους Αρχιερείς υιϊκώς και ευλαβώς εν Χριστώ Αναστάντι προσαγορεύομεν.
Το ¶γιον Όρος ιδιαιτέραν πάντοτε αισθάνεται την χαράν εν τη επικοινωνία αυτού μετά της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, μετά της οποίας το ενώνουν στενώτατοι δεσμοί αγάπης και οικειότητος, εκδηλούμενοι τόσον προς τα πρόσωπα της Υμετέρας Μακαριότητος, λίαν προσφιλούς τοις αγιορείταις αλλά και αντιστρόφως αναφερομένου του ιδίου εις το ¶γιον Όρος ως πηγής εμπνεύσεως και παρακλήσεως, και των Ιεραρχών της καθ' Υμάς Εκκλησίας, τακτικών προσκυνητών του Ιερού Τόπου και προσκαλουμένων αλλεπαλλήλως εις τας αγιορειτικάς αγρυπνίας και εορτάς, όσον και προς το ευσεβές αυτής ποίμνιον, εν τοις κόλποις του οποίου η πλειοψηφία ημών εγεννήθη, ανετράφη και ηνδρώθη και τα ευλαβή μέλη του οποίου κατακλύζουν προσκυνηματικώς τας ενταύθα Ιεράς Μονάς, εις αναζήτησιν πνευματικής τροφής, παρακλήσεως και φωτισμού.
Εκ της τοιαύτης συναλληλίας και του επί των ανωτέρω εδραιουμένου συνδέσμου φιλαδελφίας αρυόμεθα και το θάρρος, αλλά και το ενδιαφέρον, όπως ζητήσωμεν να μας επιτρέψητε να υποβάλωμεν και τον προβληματισμόν ημών, καθώς η αναστάσιμος χαρά της παρούσης επικοινωνίας σκιάζεται δυστυχώς εκ του γεγονότος της γενομένης ήδη πραγματοποιήσεως κατ' αυτάς εις Αγιον Ανδρέαν Αττικής του συνεδρίου του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών, φιλοξενουμένου υπό της καθ' Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας.
Είναι γνωστή και έχει κατ' επανάληψιν δημοσιοποιηθή η ανέκαθεν μεγάλη επιφύλαξις του Αγίου Όρους επί της συμμετοχής των Ορθοδόξων εις το προμνησθέν Συμβούλιον, καθώς και μόνη η ύπαρξις και λειτουργία αυτού ενέχει τας επικινδύνους πνευματικώς και απαραδέκτους εκκλησιολογικώς ιδέας του συγκρητισμού της πίστεως και της σχετικοποιήσεως των Ιερών Κανόνων, άπερ άλλωστε αρμοδίως υποβάλλομεν και προς την Εκκλησιαστικήν ημών Αρχήν, το Σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον, πάντοτε υπό την πνευματικήν έποψιν του θέματος και άνευ προθέσεως αναμίξεως εις τα λεγόμενα «θέματα εκκλησιαστικής πολιτικής».
Ιδιαίτερον άλγος όμως ενεποίησεν ημίν η διοργάνωσις του εν λόγω συνεδρίου δια πρώτην φοράν εις ορθόδοξον χώραν και δη εις αυτήν την πατρίδα ημών, το ελληνικόν κράτος, υπό την άθικτον κυριαρχίαν του οποίου τελεί η αγιορειτική αυτοδιοίκησις.
Δεν ήτο ούτε είναι εις τας προθέσεις ημών όπως προσθέσωμεν θόρυβον και ταραχήν εις την δοκιμαζομένην Ορθόδοξον Εκκλησίαν, διο και εν πολλή περισκέψει δεν ηνωχλήσαμεν Υμάς επί του θέματος άχρι τούδε, γνωστοποιούντες έστω σήμερον την πικρίαν και δυσαρέσκειαν ημών, εν κλίματι ηρεμίας και ψυχραιμίας και προκειμένου πάντως όπως μη εκληφθή εν τέλει η σιωπή ημών ως παθητική συναίνεσις.
Δεν στερείται επίσης σημασίας ότι το εν λόγω γεγονός συνδυάζεται και με το πρόσφατον άσχετον μεν, επί του αυτού πνεύματος ερειδόμενον δε, γεγονός της συμμετοχής των Ορθοδόξων Προκαθημένων ημών εις την κηδείαν του Παπα, όπερ πολύν και τότε ενεποίησεν ημίν τον προβληματισμόν και την θλίψιν.
Τα ανωτέρω θέτομεν υπ' όψιν Υμών ουχί προς έλεγχον, ουδέ προς αναρμόδιον παρέμβασιν η εν οιαδήποτε επικαίρω σκοπιμότητι, αλλά μόνον ως έκφρασιν αγωνίας οικείων προς οικείους, ανθρώπων επιθυμούντων όπως ευρίσκωνται εις το πλευρόν Υμών εις τον αγώνα υπέρ της του Χριστού Εκκλησίας και απευθυνόντων έκκλησιν όπως λάβητε ταύτα υπ' όψιν προ τυχόν Υμετέρων αποφάσεων δι' αναλόγους ενεργείας εις το μέλλον.
Επί δε τούτοις επικαλούμενοι τας θεοπειθείς ευχάς και ευλογίας της Υμετέρας Μακαριότητος και των περί Υμάς αγίων Αρχιερέων, διατελούμεν βαθυσεβάστως μετ' αναστασίμων χαιρετισμών κατασπαζόμενοι την αγίαν Υμών δεξιάν
¶παντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους ¶θω.
_________________
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου